Ezel,
ebet arasında,
Ömür
denen anı gördüm.
Yolculuğum
sırasında,
Dünya
denen hanı gördüm.
Ağzı,
burnu her organı,
Nokta
kadar dört bir yanı,
Hani
damar, nerde kanı ?
Karıncada
canı gördüm.
Kim
demiş mal yongası,
Olsun
da gör can kavgası,
Malın,
canın yok faydası,
Baki
kalan şanı gördüm.
Kah
altta, kah üzerinde,
İnsanoğlu
seferinde,
Zaman,
mekan hep yerinde,
Ben
insanı fani gördüm.
Rasim
der ki ecel yendi,
Yıktı
gitti seli, bendi,
Ne
çırpındı, ne direndi,
Ben
gönlümü kani gördüm.
Rasim Köroğlu