Eşinin Kaybı İçin
Boynunu bir yana büküp ağlamış,
Herkesi güldüren Rasim Köroğlu.
Eşini kaybetmiş kara bağlamış,
Gülmekten öldüren Rasim Köroğlu.
Her canlı ölümü tadacak bilmiş
Bu köroğlu gardaş ölmeden ölmüş,
Ayrılık acısı içinde kalmış,
Bilmekten bildiren Rasim Köroğlu.
Güvenmemiş yalan demiş dünyaya,
Asla kapılmamış boş bir hülyaya,
Misafirliğimiz benzer rüyaya,
Uykudan kaldıran Rasim Köroğlu.
Rasim de düşmüşse gama, efkara
Dostları gelip de sarsalar yara,
Kara bulutlar mı çöktü dağlara,
Saçımı yolduran Rasim Köroğlu.
Yattığı mezara bakıp ağlamış,
Garip gönlü bir eşine bağlamış,
Şu İnce'nin yüreğini dağlamış,
Tellerden çaldıran Rasim Köroğlu.
Acılarına bu şiirle ortak olabilir miyim diye içimden geldi ve gözyaşları ile yazdım.
Selam ve sevgilerimle.
Sabit İnce
Kayseri 24.4.2004