Böyle değil idi bizim arkadaş,
Evlenip hayata küsmeden önce,
Atınca narayı inlerdi dağ, taş,
Kaynana sesini kısmadan önce.
İlk önce komşunun kızına baktı,
O yüzden kaç kere sınıfta çaktı,
Kaç kızı kandırdı, kaç dulu yaktı,
Şimdiki aldığı yosmadan önce.
Yiyince sofrada kaymağı, yağı,
Seğirtir gezerdi ovayı, dağı,
Sapasağlam idi iki ayağı,
Hanımı nikahta basmadan önce.
Adını sorarsan Zöngüş'ün Cevat,
Züppece giyinir, gezerdi kavat,
Bilmedi ne papyon, ne de kravat,
Avradın taktığı tasmadan önce.
Şişince olurdu dağın doruğu,
Herkese geçerdi sözü, buyruğu,
Tava sapı gibi dikti kuyruğu,
Çekilip köşeye, pısmadan önce.
Evlenmeden dinle hele atanı,
Az mı gördüm, bekar iken öteni,
Anlat Rasim anlat olup biteni,
Hanım gelip sen de susmadan önce.
Rasim Köroğlu